Mowl

We zijn luxe-popjes, Brrrr en ik. Een verblijf in Den Haag betekende vanzelf een overnachting in het Kurhaus. Vijfde verdieping, zeezijde. Wat anders?

’s Avonds, na het theater, dronken we nog een borrel in de bar, waar we goede maatjes waren met de Amerikaanse pianist. Maar waarschijnlijk was die met iedereen op goede voet. Als de ochtend was gekomen maakten we ons klaar voor het champagneontbijt. En daarna voerden we een appel aan de zeemeeuwen op het balkon.

(Zucht) Dat waren nog eens tijden…