Mowl

Bloemen zijn langs elk pad te vinden, doch niet ieder weet er een krans van te vlechten. Anastasius Grün (1806-1876)

’t Was druk in de stad. ’n Bestel­wagen probeerde stap­voets bij z’n be­stem­ming te komen. ’n Man — hang­snor, dun, vlassig haar, gouden oor­bel, sigaret in de mond — duwde ’n kinder­wagen opzij om de bestel­auto langs te laten gaan. De chauffeur knikte naar de man.

’n Ander stel leek de auto niet in de gaten te hebben en bleef, al pratend met mekaar, voor de wielen lopen.

“Gewoon gassen.” riep de man met de kinder­wagen tegen de chauffeur. “Je hebt nou gezien hoe ’t moet.”

[De chauffeur leek niet te weten wat ie met ’t advies van de man met de kinderwagen aan moest. Maar toen ’t pratende stel aan de kant ging, glimlachte ie alsnog. Met nog ’n knikje reed ie verder.]