 |
|
Ik gaf Brrrr ’n por.
“Ben je wakker?” vroeg ik. Hij bromde iets onduidelijks — ik stoot ‘m nog maar es aan.
“Wat is?” vroeg ie slaperig.
“O, je bent wakker?” zei ik. “Mooi. Dan kunnen we opstaan. Heb je ook zo’n zin in dat koloniale ontbijt?” Hij gromde en trok ’t kussen naar zich toe.
“Weet je wat?” stelde ik voor, “Ik ga vast douchen en daarna kun jij.” Weer klonk iets onverstaanbaars. Ik nam aan dat dit ’n bevestiging moest voorstellen.
[Twintig minuten later kwam ik terug in de kamer. Brrrr sliep weer. Ik duwde ‘m. “Hallo.” zei ik. “Wil je nou opstaan of niet?” Ik hoorde iets pruttelen.]
Mowl 
Plaats een reactie