Het emballage-apparaat wilde de lege fles niet. De vrouw pakte hem beet en bekeek hem van alle kanten.
“Mm.” deed ze argwanend. Ik besloot haar te hulp te schieten.
“Die is niet van hier.” zei ik. De vrouw keek verstoord op. “Die is van de Duitse palletsuper even verderop.” verklaarde ik. Nu schoten de wenkbrauwen van de vrouw helemaal omhoog.
“Daar. Kom. Ik. Nooit!” verfoeide ze.
[Ze deponeerde de geweigerde fles in de afvalbak naast het emballage-apparaat en gaf het wagentje een driftig rukje. Ik wachtte tot ze was weggereden voordat ik het statiegeld uit de bak viste.]
Plaats een reactie