Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Grof geluk

brood

Het voordeel van pessimist te zijn is dat al de verrassingen die je beleeft méévallen. Fred Allen (1894-1956)

“Wat?” zei ik. Brrrr gaf me ’n por. Ik zweeg tot we bij de kassa waren weggelopen.

“Zei ze dat nou echt?” vroeg ik. “Negentien zeventig?” Brrrr keek strak voor zich, als ’n echte geheim agent.

“Mmm.” bevestigde ie nauwelijks hoorbaar.

“En je hebt met twintig euro betaald?” zei ik (ik ben duidelijk iets minder in de wieg gelegd voor spionage-activiteiten).

“Mmm.” deed Brrrr weer, ondertussen belangstelling voor agenda’s veinzend.

“Dus dat brood kostte ons maar dertig cent?” Ik kon ’t bijna niet geloven.

“Mmm.” besloot Brrrr. Hij liep door.

[Schichtig om me heen kijkend volgde ik ‘m naar buiten, blij dat ik de tas niet droeg.]

  1. Het kan je maar smaken 😉

    {Mowl: alhoewel zelfgemaakt lekkerder is, natuurlijk.}

  2. Ik kreeg laatst gratis yorkham van de AH. Thuis bekeek ik de bon en daar stond ie niet op. Ik hoefde dus niet eens toneel te spelen bij de kassa.

    {Mowl: heerlijk, dat soort meevallertjes.}

  3. De Voedselbank?

    {Mowl: daar staan we rood.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag