Mowl

We waren erg blij toen zondag P en E kwamen eten.

(Wat? Nog steeds over dat eten? Heb je nou niets anders meer meegemaakt? Euh, tuurlijk wel. Maar wacht nou even, laat me even mijn verhaal vertellen.)

Uiteraard vinden we het altijd geweldig als we P en/of E ontmoeten. Maar zeker wanneer ze in gezelschap zijn van een leuke fles Moët met koeler. We zijn dol op de betere bubbels, dat mag bekend zijn.

Soms krijg je iets waarbij je zegt “Jongens, dat hadden jullie echt niet moeten doen.” Soms krijg je iets waarbij je dat ook inderdaad denkt. Maar in dit geval kwam de fles in een derde, zeldzamere categorie geschenken. De categorie waarbij je het cadeau met beide handen aangrijpt. Geen “Dat hadden jullie niet moeten doen” – stel voor dat ze de sjampie inderdaad weer mee terug zouden nemen.

Moët. Brut rosé ook nog es). Zucht.

[Het was net op tijd: we hadden alleen nog een ordinaire fles chardonnay-bubbels koel liggen.]