Ik kan niet zeggen dat Sinterklaas me overgeslagen heeft, tot dusver. ’n Chocomuisje, ’n chocopiet en ’n chocoklaas gingen ’t als voorlopig hoogtepunt bedoeld schoengeschenk voor.
“O.” zei ik toen ik ’t papier d’r vanaf had gescheurd. Brrrr merkte m’n teleurstelling.
“Wat is ‘r?” vroeg ie. “Da’s van je lievelingsstriptekenaar. Je hebt alles van ‘m.” Ik hield ’t boekje omhoog.
“Inderdaad.” zei ik. “Alles. Deze had Sinterklaas me vorig jaar al gegeven. Dezelfde.” Ik gaf ‘m de bundel aan. “Dom van Sinterklaas.”
“O.” zei Brrrr nu. Hij pakte ’t boekje van me over. “Maar ’t was wel lief bedoeld van Sinterklaas, toch?”
[“Ja, vast.” schamperde ik. Alsof ik iets opschiet met lieve bedoelingen.]
Plaats een reactie