Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Lekkerbek

botjes

De eenvoudigste keuken is de beste. Een goede kok is als een goede opvoeder: hij dient slechts de in het kippetje aanwezige talenten tot uiting te laten komen en op de voorgrond te plaatsen. Lin Yutang (1895-1976)

“Toe,” zei Moeder tegen Brrrr, “neem jij nou dat laatste vleugeltje.” Brrrr boerde stilletjes. Hij bracht z’n vuist voor z’n mond.

“Nee, dankuwel.” zeidie beleefd. Moeder keek beteuterd. “Nee, echt, bedankt.” zwaaide Brrrr met z’n andere hand over ’t bord. Maar hij was te laat: Moeder had de vlerk al aan d’r vork geprikt en op z’n teljoor gelegd. “Vooruit dan maar.” berustte Brrrr. Moeder glom.

[Ik heb ’t d’r nooit over gehad, maar Brrrr kan niet alleen koken als de beste. Hem zien eten is minstens ’n even groot genoegen. Dat vindt Moeder nou ook.]

  1. Zo te zien heeft het hem en jullie wel gesmaakt.

    {Mowl: nou.}

  2. Ook het overgeven is een prachtig plaatje.

    {Mowl: foto?}

  3. Die Brrrr, wat is het toch een prachtdier. Kookt ie niet geweldig.. dan stopt de ene vlerk na de andere wel onder zijn neus. Ik geloof dat ik je moeder wel begrijp.

    {Mowl: daar zal ze blij om zijn.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag