Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Yum, yum, yum, yum, yum. Delicioso!

dora
Swiper, no swiping. Swiper, no swiping. Swiper, no swiping! Dora (2000)

Voordat ik ’t in de gaten had zat ik met Pien opgescheept. Pien (“Ik zit in groep twee”) was met ’n grote doos viltstiften ’n tekening (“Nou, da’s Dora”) aan ’t inkleuren.

“Papa is kaal.” vertrouwde ze me in enen toe. Ik had geen idee waar die ontboezeming vandaan kwam.

“Zo.” zei ik. “En hoe vindt papa dat?” Pien haalde d’r schouders op. Ze pakte ’n andere stift.

Ik vind ’t niet leuk.” zei ze. Ik probeerde papa te redden.

“Maar papa kan  d’r ook niks aan doen, toch?” zei ik. “Hij kan moeilijk ’n pruik opzetten.” Pien legde de stift neer en keek me aan.

“Waarom niet?” vroeg ze. “Met carnaval doet ie dat ook.”

  1. Ik vind het juist fantastisch, die kinderlogica en -eerlijkheid.

    {Mowl: daarom werk jij in Disneyland en ik niet.}

  2. Hoe kinderen voor alles een oplossing hebben, geweldig, tenminste meestal.

    {Mowl: irritante bijdehandjes. Bah.}

  3. Bokkenpruik?

    {Mowl: ik? Nooit.}

  4. Gelukkig maar dat kaal in de mode is – boven en onder, Een strategisch plukje borsthaar is genoeg om papa’s mannelijkheid te tonen.

    {Mowl: ik geloof dat Pien ’t vooral over z’n hoofdhaar had.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag