Mowl

In je eentje heb je gemakkelijk praten. Connie Palmen (1955)

“Is ’t vandaag vrijdag?” vroeg Brrrr zaterdag.

“Nee, zaterdag.” zei ik na wat nadenken — ook voor mij lopen de dagen door mekaar. “Denk ik.” voegde ik d’r voor de zekerheid achteraan.

“Dus dan is ’t morgen zondag.” stelde Brrrr vast.

“Als ’t goed is.” zei ik.

“En overmorgen ben ik weer alleen.” zei Brrrr.

“Tja.” zei ik. Dan waren we allebei even stil.

“Wat zei je ook al weer wat voor dag ’t vandaag is?” vroeg Brrrr toen.

[’t Was gisteren. ’n Goede dag, zou ik zeggen. Net als vandaag. We zijn samen.]