“We komen er net vandaan.” zei de vrouw tegen de apothekersassistente. “Van de huisdokter.”
“Het recept zou klaarliggen.” vulde de man aan. Samen stonden ze tegen de balie aangeleund. De apothekersassistente keek op haar beeldscherm.
“Ik zie het.” knikte ze. Ze las het een en ander nog eens na.
“Neemt u maar even plaats.” zei ze. “Dan maak ik het wel klaar.”
Het stel liep naar de stoelen bij de waterkoeler. De vrouw ging zitten, maar de man liep terug. Hij nam een greep uit de bak met dropjes op de balie. Dan nam hij weer plaats, maar nu aan de overkant van de wachtruimte. Daar at hij de dropjes op. In zijn eentje.
[De vrouw zei niks en dat beloofde niet haar laatste woord te zijn.]
Mowl 
Plaats een reactie