Mowl

Vanuit de verte kondigde Miesje zich alweer aan.

Ze mauwde alsof ze een enorme triomf wilde aanroepen. Het verbaast ons altijd dat ze zoveel lawaai kan maken met haar mond vol. Want haar triomf heet muis. En haar gemauw duidt op het verkrijgen van een vers kadaver. Teken voor Pim om eerst zijn oren te spitsen en dan op te springen en naar de deur te rennen. Snel, mauwt ze dan, open! En wij staan na hem op en openen de deur. Zodat hij de prooi in ontvangst kan nemen en opeten. Dat scheelt opruimwerkzaamheden. Pim stoof naar boven, de gulle geefster tegemoet.

Even later hoorden we Miesje weer. Ze mauwde. Wilde ze naar binnen? We keken mekaar aan. Brrrr stond op en liep naar de deur. Hij deed hem open en klikte het licht aan. Daar zag ie Mies. Met muis in d’r muil.

-“Nee Miesje!” reageerde hij en sloot de deur. “Niet met muis!”

Hij liep terug naar de bank.

-“Vol is vol.” mompelde hij.

[Uiteindelijk vertrok Mies weer. Zonder muis. Pim heeft het knaagdiertje opgegeten. En vanmorgen weer brokjes. Ik wil niet terugkomen als dier. Zeker niet als muis.]