Mowl

De beste relaties zijn altijd degene waarbij de verschillende partners aanvoelen dat er een lijn is die je niet oversteekt. Dustin Hoffman (1937)

“Gefeliciteerd met je nieuwe baan.” wenste ik buurman A geluk toen ik ‘m tegenkwam. Hij keek verbaasd.

“Hoe weet jij…” reageerde die. Ik keek langs ‘m heen.

“Waar is trouwens je nieuwe auto?” vroeg ik. Buurman A’s wenkbrauwen begonnen te dansen.

“Die komt dinsdag.” was ’t urbane antwoord. Hij schudde vragend z’n hoofd. “Maar hoe…” Buurman A maakte de zin niet af. Ik grijnsde.

“Facebook.” gaf ik ‘m slechts. Ik zag z’n mond opengaan.

“O.” zeidie traag, zodat ’t haast nagesynchroniseerd leek. En dan nog es ’n keer: “O.” Maar nu knikte die d’rbij. D’r schoot me iets te binnen.

“En hoe is ’t met je knie?” wilde ik weten. Buurman A keek vol degout.

“Ik moet volgende week naar ’t ziekenhuis.” Hij wilde verdergaan, maar hield zich nog even in. “Maar eerst ga ik jou ontvrienden.”

[“Zo heet dat toch, ontvrienden?” vroeg ie. Dan liep ie door. Hardop lachend.]