Mowl

Het perron was leeg en bleef leeg. Twee opzichters kwamen aangelopen.

“Wat is er aan de hand?” informeerde ik. Eén van de twee liep door.

“Ik ben net pas begonnen.” zei de ander, die wel even inhield.

“Dat zal best.” zei ik. “Ik verwijt jullie ook niks, maar er komt geen enkele informatie.”

“Ik ben net pas begonnen.” herhaalde ze nog maar eens. Dan liep ze haar collega achterna, die zich schuilhield achter het wachthuisje.

“Onvoorstelbaar.” Er was een conducteur aan komen lopen. Hij schudde zijn hoofd. “Worden we met zijn allen bij station Velperpoort de trein uitgezet.” zei hij. “En we moesten maar zien hoe we verder kwamen.”

“Kijk.” zei ik. “Daar heb ik tenminste wat aan.”