Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Al weer

Nog nooit is er een lagere temperatuur in maart gemeten: -20,5ºC! Brr.

Gelukkig heb ik er niks van meegemaakt. Ik was in dromenland toen deze historische gebeurtenis zich voltrok. En eerlijk gezegd, toen ik vanmorgen opstond had ik erger verwacht.

Toen er gisteren werd gesproken over het toen nog te verwachten meteorologische dieptepunt had ik gedacht vanmorgen mijn bed niet uit te kunnen komen. Je weet wel — even met een teenpuntje onder het dekbed vandaan en daarna schielijk weer terug met het been, warmte zoekend.

Maar dat viel mee. Gelukkig maar.

[Dit is al de tweede dag dat ik een onnatuurlijk goed humeur heb, gezien dit weer. Ik begin me zorgen te maken.]

  1. Tja: in huis heb ik niks gemerkt van de kou, want daar heb je toch een kachel met thermostaat voor?!
    Buiten viel het me ook erg mee! Lekker fris!
    ….. let je er wel een beetje op dat je niet TE vrolijk gaat blijven? ;o)
    aldus.

    {Mowl: ik kan niks beloven.}

  2. het was heerlijk vanmorgen zeg…, lekker koud, een fris gezond gevoel geeft het je.
    ik ben echt vrolijk van al dit weer

    {Mowl: ik bevroren.}

  3. Volgens mij ben je eigenlijk wel een sneeuwliefhebben, maar je durft er nog niet vooruit te komen. Vandaar het goede humeur!

    We wachten wel rustig af op je coming out hoor…

    {Mowl: ik zal toch niet — nah!}

  4. Dat pest humeur komt wel weer. Als die wite zooi gaat smelten….. trust me…

    {Mowl: ik hou d’r ernstig rekening mee.}

  5. Wat gebeurt er toch allemaal met je?

    {Mowl: ik weet het niet; moet ik me zorgen maken?}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag