|
“Mm.” zei collega L. Soms kan ’n Mm erg bedreigend klinken. Dit was duidelijk zo’n Mm waar ik me zorgen door ging maken.
L had me uitgevraagd over dingen-die-komen-gaan. Zoals m’n vijftigste verjaardag. Zo’n dag die sommigen aangrijpen om heel-leuk-maar-zeker-niet-mijn-smaak uit de hoek te komen. Door ’n Abraham neer te zetten, of — nog erger — zelf verkleed als één de ganse dag zwijgend achter je aan te hobbelen.
“Gelukkig ben ik de hele week vrij.” had ik gezegd. “Lekker veilig.”
En toen had ie dus bedenkelijk gekeken en met ’t bedenkelijk kijkende gezicht Mm gezegd. Meer niet.
“Goed.” zei ik. “Ik trek me dus nu terug op m’n eigen plekje om me daar in heviger wordende mate ontieglijk ongerust te gaan zitten maken.”
[Ik heb niks tegen 50. Maar, m’n hemel, wat zal ik blij zijn als dat voorbij is.]
Plaats een reactie