|
“Ik kieper ‘m direct de kliko in!” Ik klonk, nee, ik was laaiend. Brrrr had ’n plan opgevangen om ’n Abraham voor ons huis neer te zetten.
“Dat zei ik natuurlijk ook.” zei Brrrr. “Dus ik geloof dat de boodschap wel is overgekomen.” Ik gromde.
“Ik snap niet wat die mensen bezielt.” blies ik. “Kennen ze me dan helemaal niet, of zo?” Brrrr draaide z’n schouders.
“Ze denken dat je ’t stiekem toch leuk vindt.” zeidie. “Hoe meer je ’t d’r over hebt, hoe liever je ’t hebt.”
“En als ik niks had gezegd?” zei ik.
“Dan helemaal.” zei Brrrr.
“Ik doe geen oog meer dicht.” vreesde ik.
[’n Kaartje, ’n bloemetje, slingers desnoods: soit. Maar dat is ‘t, begrijp je?]
Plaats een reactie