Aangepast

sneeuw

When in Rome, do as the Romans do

Over buitenlanders gesproken: er stonden er gisteren twee achter me, in de rij bij de supermarkt. Het waren Italianen, hoorde ik. Een jongen en een meisje, zag ik vanuit mijn ooghoek.

Verliefd, ook nog eens. Dat wist ik, want ze konden niet van elkaar afblijven. Zij, met sluik, kastanjebruin haar, streek haar vingers door zijn donkere krullen. Hij boog zich voorover en fluisterde iets in haar oor. Zij glimlachte en verborg haar gezicht tegen zijn schouder. Bloosde ze?

De betovering werd verbroken toen hij de inhoud van zijn winkelwagentje op de kassaband legde: twee pizza’s.

Diepvries.

Van het huismerk.

[Soms kun je ook te geïntegreerd raken. Waarom horen we daar nou nooit iemand over?]

Standaard

5 gedachten over “Aangepast

  1. Ik denk dat die Italianen de ware beleving hier toch niet vinden. Dan maar het allergoedkoopste alternatief 😀

    {Mowl: een huismerk-diepvriespizza is geen alternatief. Dat is een zelfmoordpoging.}

  2. ach, als je bedenkt dat pizza’s eigenlijk turks zijn en pasta eigenlijk chinees…. en ‘onze’ aardappelen zuid-amerikaans en ‘onze’ tulpen turks… KUN je dan wel intergreren?
    aldus.

    {Mowl: ik zou het niet eens meer willen.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.