Er is voldoende licht voor hen die slechts verlangen te zien, en voldoende duisternis voor hen die het tegenovergestelde willen. Blaise Pascal (1623-1662)

In de bus van mijn trainingslocatie naar het station ging gisteren de telefoon. Het was mijn baas.

“Stoor ik?” vroeg ze.
“Nee hoor.” zei ik, blij als een kind dat ik ook es een keer werd gebeld.

Ze vroeg me of ik wist van de filmopnames die op het werk gemaakt zouden worden.

“Ja hoor.”

Toen verontschuldigde ze zich dat het allemaal op wat korte termijn was, maar dat ze me toch wilde vragen of ik alsnog mee wilde doen.

“Natuurlijk.” zei ik zo genereus mogelijk.
“Da’s een hele geruststelling.” zei mijn baas. “Dan kan ik vannacht tenminste slapen.”

[Bijna terloops meldde ze nog dat ik eigenlijk moest invallen voor een collega die op het laatste moment verhinderd was. En diens eerste vervanger was ziek geworden. Dus, bedacht ik me, was ik derde keus. Maar ik zei niks. Dit moet de hand van het Lot zijn. Mijn toekomst begint vandaag. Weten jullie misschien een goede manager?]