Afgelopen

HerfstOme Jo was de broer van mijn vader die het meest op hem leek. Mijn vader, die vandaag precies veertien jaar geleden is gestorven. Misschien dat door die overeenkomsten de dood van ome Jo me meer aangrijpt dan ik had gedacht.

(…)

En dan zit ik een hele tijd naar het blinkertje op mijn computerscherm te kijken. Ik wil zoveel zeggen, maar ik wil niet pathetisch overkomen. Of dramatisch. En bovendien: wat moeten jullie met mijn herinneringen en gedachten?

Toen ik gisteren – vroeg – naar huis ging, was Brrrr er nog niet. Ik heb door Sonsbeek gewandeld en gedacht. Of liever: níet gedacht. Natuur (of wat daar voor door moet gaan) kalmeert altijd.

Dood is niet erg. Dood is goed. Om een motto van een hedendaagse film te verhaspelen: ‘Alles wat een einde heeft, heeft een begin’.

Maar goed, ik wil eigenlijk van heel iets anders melding maken. Toen ik vanochtend wakker werd, met een vieze smaak in de mond en lichte keelpijn, besloot ik dat het vandaag een goede dag is om te stoppen met roken.

Het is afgelopen! Ik wil nog langer meegaan!

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.