 |
|
“Met mevrouw K.” klonk mevrouw K. “We hebben morgen ’n afspraak.” Ik keek in m’n agenda — hij was helemaal gevuld, maar ik zag nergens mevrouw K staan.
“Oja?” vroeg ik, zo neutraal mogelijk. Ik hoorde mevrouw K aan de andere kant van de lijn knikken.
“Om één uur.” zei ze. Ik zag nog steeds geen afspraak om die tijd — tenminste niet met mevrouw K. Razendsnel probeerde ik te bedenken hoe ik haar dit moest vertellen, maar ze was me voor.
“Die afspraak kan niet doorgaan.” zei ze. “Ik zit met ’n hernia.”
“O, gelukkig.” zei ik.
[Mevrouw K was ijzingwekkend stil terwijl ik tot me liet doordringen wat ik had gezegd. Ik haspelde wat bij mekaar tot ik zelf diep zuchtte. “Ik maak ’t d’r niet echter beter op, wel?” concludeerde ik. “Inderdaad.” zei mevrouw K.]
Da’s mooi K.
{Mowl: naamgrapjes zijn zó 2008.}
Te veel hernia en te weinig humor.
{Mowl: misschien leidt ’t één tot ’t ander.}
Soms zeg je onbedoeld net het verkeerde, terwijl je er wat anders mee bedoelt.
{Mowl: ik zat d’r maar mee.}
It does require a special type
of person to understand
the sound of silence.
I leave the rest “echter beter”
to Baloo.
{Mowl: niet meer nodig.}
Horen knikken aan de andere kant van de lijn, mooi gezegd, daar houd ik van.
{Mowl: gewoon niet nadenken als ik schrijf. Zo doe ik dat.}