Afwisselend

Als de druppels je hinderen, spring in zee. Paul van Vliet

Hij zat buiten op de stoep, met de hond.

“Die mag niet mee naar binnen,” knikte hij naar het dier, “dus we wisselen elkaar af. Zij is nu daar.” Hij wees naar de overkant van de straat waar een bord vertelde dat er kunst te zien was in het huis.

Ik vertelde dat we dat ook hadden willen doen, maar die ochtend hadden uitgeslapen en nu even helemaal niets deden.

“Alleen wandelen,” zei Lief.

Hij knikte. Het leek hem ook wel wat. Net dan kwam zij naar buiten.

“Ik zei net dat we vandaag juist helemaal niks doen,” verklaarde ik na de begroeting. Ze deed alsof ze het hoorde. Dan pakte ze de riem van de hond.

“We moeten verder,” maande ze, “anders zien we niet alles.”

Dan beende ze weg, de hond achter zich aan.

“Alles voor de kunst,” zei hij, als hij groette en achter haar aan vlood.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.