Gevoelige mannen geven de voorkeur aan de avond boven de ochtend, aan de nacht boven de dag, en aan de schoonheid van een rijpe vrouw boven die van een meisje. Paul Léautaud

Jaarbeurs, vroeg in de ochtend. Te vroeg. Ik heb nog een uur stuk te slaan.

Een Noord-Afrikaanse schoonmaakster roept iets onverstaanbaars in haar mobiel, terwijl ze met haar vrije hand een boenmachine voortduwt. Ze lacht. Mijn aanwezigheid wordt genegeerd. Haar wereld is de mijne niet en nooit zullen ze samenkomen.

Ik loop een wc in en sluit de deur. Ik laat mijn broek zakken en ga zitten. Het is even rustig.

Dan loopt iemand de ruimte in. De man – ik denk dat het een man is; het is een heren-wc – rommelt aan mijn deur. Ik schrik op. Dan hoor ik dat ie de wc naast de mijne neemt. De wc-bril wordt omhoog geklapt. Het geluid van een rits volgt en even later watergekletter. Even is het stil, dan wordt doorgespoeld. De deur opent en de man loopt weg.

‘Zonder zijn handen te wassen.’ denk ik nog. Ik wacht even en verlaat dan ook de wc.

De gangen zijn nog leeg. In de verte loopt de schoonmaakster. Ze belt nog steeds. Een man loopt in haar richting. Ik kijk op mijn horloge.

Nog zesenvijftig minuten.

[En weer was een spannende dag begonnen. De volgende keer dat ik een uurtje later kan beginnen, moet ik dat niet meer vergeten.]