Andermaal

zonnebril

In het mysterie van ons wezen is beminnen, nogmaals beminnen, hetgeen ons is overgebleven van onze hemelse erfenis. Madame de Staël (1766-1817)

“Neuken?”

Toegegeven, mijn begroeting was niet-alledaags, maar ontstond snel nadat ik op het beeldscherm zag wie er belde. Kort was het stil, toen barstte de andere kant in lachen uit.

“Geweldig!” zei hij even later. “Schitterend!”

“Ja, hè?” beaamde ik. “Ik dacht: ‘Dit keer ontkomt ie me niet’.”

“Grandioos.” vond hij. “Maar dat is niet waarvoor ik bel.” En hij schakelde naadloos over op zijn eigen gespreksonderwerp.

[Het duurde even voor ik me realiseerde dat ie me weer ontglipt was. Ik moet me toch op andere tactieken beraden. Fuck.]

Standaard

6 gedachten over “Andermaal

  1. Wij zullen wel nooit het verhaal te horen krijgen wat er toen die bewuste dag op die bewuste email gebeurd is tussen Sc en René. oO(of zou ik iedereen van de lezertjes kunnen oproepen om alle dagen te zagen en te zagen om toch maar te vertellen wat er toen gebeurd is? hihihihi)Oo

    {Mowl: je zaagt maar. Het zal vruchteloos zijn.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.