Het zoeken naar een oplossing op de eeuwige vragen der mensheid valt te vergelijken met het zoeken van de maden in een kaasbol naar de oorsprong van de melk, terwijl zij het bestaan van de koe in de wei niet eens kunnen vermoeden. Anton Roothaert
Ze spreekt in dialogen. Die lardeert ze met uitgebreide beschrijvingen van de enscenering. Daarbij schuwt ze het bijvoeglijk naamwoord niet. Ze gebruikt haar mimiek, haar handen, haar toon. Dat ze kort en rond is is een bijkomend voordeel. Haar fysiek is als een cornetto in de pauze van een film.
Soms vertelt ze me per ongeluk hetzelfde verhaal nog eens. Ik krijg dan een opname van de eerste voorstelling te horen, een exacte kopie van het originele script. Met dezelfde woorden en gebaren.
Als ik dan glimlach is het omdat ik geniet.
[Ik geef me over aan een korte, ronde vrouw – het zet je aan het denken.]
Ze ziet eruit als een puntijsje?
{Mowl: dat weer niet.}
hm …. dat je je over geeft aan een vrouw?!
da’s nog wel weer een heel verschil met mij, ik doe dat nooit!
{Mowl: nooit? Je hebt ook alleen ’n mannelijke tandarts, begrijp ik? Of huisarts?}
A cornetto can be
delicious.
{Mowl: ’n traktatie.}
‘Haar fysiek is als ‘n cornetto in de pauze van ‘n film.’ Daar moest ik heel hard om lachen.
Beter dan tv kijken, zo’n voorstelling. Toch? Inclusief herhalingen op Uitzending Gemist.
{Mowl: beter nog dan tv-kijken — je weet nooit precies wat d’r komen gaat.}