 |
|
“Hè, d’r staat ’n rij.” De aftrap begon al chagrijnig.
“Natuurlijk staat d’r ’n rij.” zei Brrrr. “’t Is de laatste dag.”
“Waarom moesten we dan ook tot de laatste dag wachten?” Ik had zin om m’n nieuwe slechte humeur te vergelden. We schuifelden ’n stapje naar voren. Bij de ingang zag ik ’n plakkaat hangen.
“Kijk.” las ik. “Met e-kaarten hadden we zo door gemogen.”
“Met wat?” vroeg Brrrr.
“E-kaarten.” zei ik. “Van tevoren op internet gekochte toegangsbewijzen.”
“Maar jij bent toch van internet?” vroeg Brrrr. Dat was voldoende.
“Ja hè. Nou is dat wachten zeker ook nog mijn schuld!” ontplofte ik.
[Brrrr reageerde niet maar zweeg. Hij heeft inmiddels geleerd dat ie mij in zo’n bui maar even met rust moet laten — en dat doet ie dus. Heel irritant.]
Nu je niet meer blogt op zondag heb je tijd zat om in de rij te staan. Toch?
{Mowl: als ik moet wachten, ga ik zo weer schrijven, hoor.}
Het was wel even afkicken gisteren.
{Mowl: ik snap ’t.}
Je had best vooraf kaartjes kunnen regelen!
{Mowl: had ik ’t geweten.}