Blauw licht

Een ideaal is een blauwdruk van een mislukking. Theo Mestrum

Wat de…, dacht ik, toen ik het blauwe licht voorbij zag komen. In het vormen van mijn gedachten ben ik heel wat minder eloquent dan wanneer ik ze verwoord.

De straal leek van een gestaag van rechts naar links passerende trein naar de hemel te worden uitgezonden, slechts tegengehouden door het wolkendek dat zich aan het zwerk had vastgelegd.

Wat kan dat…, kwam daarna – niet veel woordenrijker.

Mogelijkheden als een discotrein of boodschap voor een buitenaardse beschaving verwierp ik vrij snel, nu de horeca alhier zowat bezweken is en er steeds minder bewijs is voor het bestaan van intelligent leven waar dan ook.

De trein keerde terug: nu van links naar rechts, in hetzelfde kalme tempo, met een bundel van ultramarijn gericht naar de oneindigheid.

Ik kan dit vast zoeken en vinden, dacht ik, nu voor het eerst in een hele zin, maar wat wilde ik eigenlijk met een verklaring?

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.