Boodschappenhulp

Niemand denkt: veel drukte om niets, als die drukte om hem gaat. Anthony Trollope

Ik wilde haar wel helpen, die vrouw die met een met boodschappen gevuld wankel winkelwagentje voorbijliep, balancerend om niet van de stoep te raken. Als ik zou zeggen dat ze peentjes zweette, overdreef ik waarschijnlijk, maar dat het haar moeite kostte om een rechte weg te gaan, is zeker ongelogen.

Even verderop liep een man, die zo nu en dan stopte om achterom te kijken, voordat hij doorwandelde.

“Moet ik u helpen?” vroeg ik uiteindelijk toch. Ze keek me geeneens aan toen ze antwoordde.

“Helpen?” verbitterde ze, met een stem waarin ik zowel gelatenheid als ingehouden woede meende te horen, “ik heb al hulp. Kijk, daar loopt hij.”

Ze zat niet op een reactie te wachten dus deed ik er het zwijgen toe. Het was al te laat, gezien de reactie die ik ontketend leek.

“Wacht maar tot we weer thuis zijn,” gromde ze, “dan zal ik hem eens helpen.”

Standaard