|
In de voortuin trof ik vroeg in de ochtend een jonge zwarte kat, met een korte, geknakte staart.
“Dag Boris.” begroette ik het dier. “Weten je baasjes dat je aan de voorkant van de straat rondloopt?” Hij antwoordde niet maar gaf kopjes en sprong over naar de tuin van de buren. “Doe je wel voorzichtig?” riep ik hem na, maar hij luisterde al niet meer.
“Weet je wie ik vanmorgen in de tuin tegenkwam?” vroeg ik buurvrouw N die namiddag in de supermarkt.
“Boris.” wist ze. “En weet je wie er vanmorgen dood langs de kant van de Grote Weg is gevonden?”
“Nee!” schrok ik.
N knikte.
[Ineens kreeg het gesprek een heel andere wending. Terugspoelen en opnieuw doen is een optie die de Schepper vergeten is bij ons in te bouwen.]
Katten zijn onvoorspelbaar. Zo speels! Vreemde wending, inderdaad.
{Mowl: als het leven.}
Zo hard rijden ze bij jullie toch niet?
{Mowl: wel over de Grote Weg.}
Dat is een optie die ik heel graag van “de schepper” had gehad. ‘k zou wel weten wat ermee te doen 🙂
{Mowl: zonder twijfel.}
Gatverdarrie…
{Mowl: tja.}
Tsja…..
Overigens,
Met mijn hand gaat het stukken beter!
{Mowl: gelukkig maar.}