 |
|
Vertwijfeld keek ik naar de stapel plastic zakken op de tafel.
“Ik weet het niet meer.” lispelde ik tegen mezelf. Ik pakte de ene met de Sainsbury-opdruk en legde hem weer neer. Harrod’s? Nee, te klein. Harvey Nichols? Een andere keer, misschien. Tesco zeker niet – te gewoon. Ook voor de Aga-tas vond ik het nog te vroeg.
“Dan jij maar.” zuchtte ik en pakte de Brrrr Elliot-zak.
“Wat doe je nou?” riep Brrrr toen ie me de lege flessen in de tas zag stoppen. “Die hoort bij de programmaboekje, het t-shirt en de cd!” Hij pakte de plastic kostbaarheid uit mijn handen. Wanhopig keek ik hem aan.
“Ik moet ze toch ergens in doen?” Brrrr schudde zijn hoofd en pakte de boodschappentas.
“Hier.” zei hij. “Zoals vroeger, voor de vakantie, weet je nog.”
[Blij pakte ik de tas aan. Een paar dagen uit het ritme en ik ben verloren. Gelukkig heb ik Brrrr die me terug in de tredmolen brengt.]
pfffff hierbij vallen de problemen in het midden-oosten toch helemaal in het niet (-:
Hopelijk lukt het je weer snel om in het dagelijkse ritme te komen. Succes Brrrr!
{Mowl: euh, wil ik dat dan?}Â
Heerlijk ouderwets met de Albert Heijntas naar de Lidl om boodschappen te doen.
{Mowl: je moet wel aan je status denken.}Â
homo (-;
{Mowl: maar natuurlijk.}
De acteur die Brrrr Elliot vertolkte, was ie leuk? Was ie een echte Brrrr Elliot? *is toch wel nieuwsgierig naar de voorstelling*
{Mowl: onze Brrrr Elliot was Aziatisch – een schier onmogelijke taak om een Noord-Engels kind neer te zetten. Maar het lukte. En hoe!}
Maar die heerlijke (lege) fles rose moët verdient toch zo’n mooie tas, ik was voor de aga tas gegaan, wel toepasselijk, toch!
{Mowl: we houden ze allemaal nog even apart.}