 |
|
Je weet dat ik in feite een heel beminnelijk mens ben. Ik stel er prijs op om mijn medemensen correct tegemoet te treden en de juiste omgangsvormen in acht te nemen. Ze kosten niks en maken het leven een stuk aangenamer.
Ik moest daaraan denken toen ik onlangs pasfoto’s moest laten maken en — samen met Brrrr — een pasfotowinkel in wilde wandelen.
We waren in gesprek verwikkeld en hadden daardoor niet de man in de gaten die op hetzelfde moment de winkel wilde verlaten.
“En bedankt voor het laten passeren!” siste hij me toe toen ik tegen hem opliep.
Het was triest en tekenend: mij in de rede vallen terwijl ik met iemand anders aan het praten was.
[Je doet er blijkbaar niks aan. Soms denk ik wel es dat ik de laatste ben in mijn strijd tegen het morele verval. Ach, ik moet me er niet aan ergeren.]
Wat een boerenpummel!
{Mowl: ach, laten we d’r over op houden.}
Je hebt hem toch wel een corrigerende stomp gegeven, mag ik hopen? Anders leert hij het nooit.
{Mowl: helaas, mijn beschaafde opvoeding weerhield me.}
Hoe durfde hij het aan om jullie gesprek te onderbreken! Wat een barbaar! En als ik het verhaal goed lees, versperde hij jullie dan nog eens de weg ook. En hij geeft jullie de schuld hiervan? Djeezes toch! Ik word hier even echt niet goed van.
{Mowl: soms snap ik het ook niet meer.}