Code Oranje

Vermijd de massa. Denk onafhankelijk. Wees een schaakspeler, geen schaakstuk. Ralph Charell

De man met de snor stopte zijn fiets. Nou gingen we een goed gesprek krijgen. Hij lachte zo aardig – hij lacht altoos aardig. Hij leek me een heel vriendelijke man – ik wilde dat ik hem kon verstaan.

Als hij praatte, hoorde ik alle talen door elkaar. Zo af en toe kwamen er woorden die ik begreep. Zo was er iets met parlement. Het zouden de verkiezingen kunnen zijn.

“Groen?” vroeg hij, wijzend naar mij. Dat wist ik. “Oranje?” Bij dat laatste woord fronste hij. Oranje was niet goed, begreep ik.

“Groen.” beaamde ik dan maar. Een veilige keuze, hoopte ik. Wie valt er nu over groen?

“Groen?” vroeg hij nog maar eens.

“Groen.” zei ik, nu wat zekerder van mezelf.

De man met de snor stak zijn duim omhoog. Daarna stapte hij weer terug op de fiets.

“Groen goed,” zei hij. Hij zwaaide.

Ik zwaaide ook. “Groen goed,” herhaalde ik.

Standaard