|
“Weet jij misschien hoe die cd-speler werkt?” vroeg Tante. “Ik heb ’m al ’n tijd niet meer gebruikt.” Ik ging op m’n knieën voor ’t apparaat zitten.
“Kijk.” wees ik. “Met dit knopje zet je ’m aan en dan moet je op dat knopje van de versterker drukken en met dat knopje doe je ’m open.”
De lade van de speler schoof naar buiten.
“D’r zit nog ’n schijfje in.” zei Tante verrast. “Wat zou dat nou zijn?”
Ik drukte op de afspeelknop. De lade sloot zich weer en de speler begon ’t schijfje te lezen. Strijkers klonken en even later zette onmiskenbaar Bing Crosby in.
I’m Dreaming Of A White Christmas, zong ie. Ik keek Tante aan.
“Ik heb ’m ook al ’n tijd niet meer gebruikt.” herhaalde ze nog maar es.
[Ze deed ’t laatje nog es open en dicht en zette toen de cd-speler uit. “Zo. Nu weet ik ’t wel weer.” zei ze.]
Een cd-speler? Is dat niet zo’n nieuwerwetse pick-up?
{Mowl: omdat jij nog elpees koopt is de eenentwintigste eeuw nog wel doorgegaan, hoor.}
Sommige onverlaten zouden in dit geval zonder gene de cd-speler meejatten.
Da’s zwaar ‘over the edge’.
Maar tante vergeet het toch zo…… 😉
{Mowl: ze is niet seniel, hoor.}
Herkenbaar!
Helaas.
{Mowl: wie legt wie uit?}
Ik denk dat ze zich in december opnieuw meldt.
{Mowl: heeft ze meteen de goede cd d’r in zitten.}
Kun je hier ook even langskomen om de videorecorder uit te leggen, dat ding staat al jaren ongebruikt onder de tv. Wil ik hem gebruiken krijg ik hem niet meer aan de praat. Dus…
{Mowl: kan die man-in-uniform van jou daar niks mee?}
even een reactie wat niet op het stukje slaat, maar dank jullie wel..
X
{Mowl: we denken aan je.}
Heelijk, zo’n tante aan wie je de dingen uitlegt, als ze het morgen niet weer is vergeten verdient ze een medaille.
{Mowl: en anders leg ik ’t gewoon nog es uit.}
Daar droom ik ook van.
{Mowl: nog even geduld.}