Cruciaal

De kruistocht geworven is de kelk der heiligen.

De kruistocht geworven is de kelk der heiligen.

Het schuifluikje ging open, gespannen staarde bisschop Antoine naar zijn vestzak-horloge. Hij had na deze laatste biecht een mis die hij niet mocht missen. Antoine was een man die altijd van principes hield, te laat komen paste niet in zijn vocabulaire.

“Bent u Monseigneur König?” vroeg de man. “Ik heb belangrijk informatie voor Monseigneur Antoine König. Het heeft betrekking met hem en zijn kerk. Dit moet hij weten!”

De bisschop staarde naar het gaas om te kijken met wie hij te maken had. Hij kreeg maar geen indruk. Wat hij wel doorhad was dat het overduidelijk ging om een Britse man. Antoine hield het vestzak-horloge ditmaal steviger en kneep er zo hard in dat het glas brak. Tot zijn verbazing liet hij het horloge vallen op de grond. De wijzerplaat viel er uit, maar ook een merkwaardig klein papiertje kwam er uitgerold. Hij raapte het papiertje op, en keek er grondig naar. Er stond iets in geschreven waar de bisschop zijn vingers niet aan kon winden. Niets was wat het leek.

“Heeft u een klein momentje.” kuchte de bisschop. “Ja daar spreekt u mee, sorry voor het intermezzo, maar mijn horloge viel op de grond.” De bisschop hapte naar lucht en ademde in en uit. Zijn voorhoofd leek te zweten. “Hij is me dierbaar weet u, het is een erfstuk geweest van mijn vader. Ik waak er dag en nacht op, zoals een adelaar die loert naar zijn prooi, hij is me zo kostbaar. U wilde informatie delen over mezelf en m’n kerk?”

Er viel een stilte in de biechtstoel en de betovering van wierook was intens aanwezig. Toen werd het luikje weer dichtgedaan. Sterke voetstappen waren overduidelijk hoorbaar. De bisschop keek angstig geschokt, alsof hij wist dat dit zou gebeuren.

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.