De boodschap

tassen

Mogelijk is dàt de zin van het leven: sporen achterlaten. Jeroen Brouwers (1940)

“Iemand heeft bij de fietsen­stalling op ’t station twee tas­sen met etens­waren laten staan.” meldde ik. “Met melk en bananen en brood en zo.”

“En die tassen heb jij niet mee­ge­no­men?” vroeg Brrrr. ’t Klonk alsof ik iets heel doms had ge­daan.

“Natuurlijk niet.” zei ik. “Ik ga toch niks mee­nemen wat niet van mij is?”

“Jammer.” zei Brrrr. “Dat zou ik wel hebben gedaan.”

Ik hing m’n jas op.

“Nou, ik dus niet.” verklaarde ik moreel superieur.

[Ik drink geen melk, bananen blief ik niet en brood bak ik zelf. En om d’r dan twee tassen vol van mee te zeulen — ik dacht ’t niet.]

Standaard

6 gedachten over “De boodschap

Laat een reactie achter bij BasReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.