De grote boodschap

pindakaas

Ik denk aan alle straten van Amerika bij elkaar als aan één enorme beerput van de geest waarin alles naar beneden wordt gezogen en tot eeuwigdurende stront gemaakt. Henry Miller (1891-1980)

Fæces zijn favo. Uitwerpselen zijn in. Gerrit Komrij heeft zichzelf tot deskundig kakoloog benoemd en ook jongeheer Flo (steun hem in zijn stripstrijd) schuwt het p-woord niet.

Ik wil niet achterblijven en zal daarom vandaag mijn stoelgang met jullie bespreken. Jullie hebben daarop zitten wachten, ik weet het.

Welnu, ik kan kort zijn: met mijn ontlasting is niks mis. Regelmatig bezoek ik de wc, doe wat ik er kwam doen, reinig me, spoel door en vertrek. Een fluitje van een cent. Daar kan menigeen een puntje aan zuigen.

Maar soms komt het voor dat de keutel ergens tussen hemel en aarde blijft zweven. Hij hangt rustig te wachten op wat komen gaat en dat is dan meestal een hele tijd niks.

In de tussentijd werk ik mij door de stapel tijdschriften op het toilet, waar ik normaal gesproken geen rust voor neem om ze door te kijken. Ik heb geen haast en in de wetenschap dat de zwaartekracht en ik uiteindelijk zullen winnen, beid ik mijn tijd. Ik zal me toch niet door zo’n dralende drol laten kisten!

[Als ik even later, al zegevierend, de kleine kamer verlaat ben ik weer helemaal op de hoogte van de laatste culinaire mode en interieurtrends. Ik weet overal wat van te maken.]

Standaard

3 gedachten over “De grote boodschap

  1. beer schreef:

    ik vind het maar een smerig logje vandaag René….bah bah en nog eens bah. Waarschuw me de volgende keer even voor je weer zoiets gaat plaatsen 😉

    {Mowl: hoezo? Een hoop is hip!}

Laat een reactie achter bij AryReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.