Bascule

web

Eer wij hun nadering ontwaren weven de rustloze jaren ’t web onze jongheid reeds af. Jan Jakob Lodewijk ten Kate (1819-1889)

Dochter van Broer was achttien geworden en daarom waren m’n moeder en ik afgezakt naar de afgedamde Maas. ’t Glas rosé was bijna leeg toen d’r zich verjaarsvisite aankondigde. Bas de buurjongen. ’n Blonde, stoer gespierde marinier, gelegerd op Curaçao en nu eventjes met verlof terug in ’t vaderland.

“Als je hem voelt staat alles strak.” zei vrouw van Broer terwijl ze z’n biceps en schouders betastte. Bas glimlachte verlegen. “Dat mag ik.” zei ze toen ze me zag kijken. “En jij lekker niet.”

Ik dronk m’n glas leeg en keek op m’n horloge.

“Zullen we gaan?” zei ik tegen m’n moeder.

[’t Was sowieso al de hoogste tijd. Brrrr zat thuis op ons met ’t avondeten te wachten. Ook lekker.]

Standaard

10 gedachten over “Bascule

  1. ’k Zou mij daar niks van aangetrokken hebben en eens goed gaan voelen zijn aan de strakke spiertjes. Alhoewel, zo verword je als stoere marinier, toch enkel maar tot een voorwerp, is het niet?
    Gelukkig had jij nog zoveel waardigheid om je niet te verlagen tot dit soort handtastelijkheden 🙂

    {Mowl: en geen zin om ’n dreun voor m’n hoofd te krijgen.}

  2. Er is helegaar geen respect meer voor de lustgevoelens van het homoseksuele deel der natie. Mariniers zijn er toch voor alle Nederlanders?

    {Mowl: wie denken ze dat hun soldij betaalt?}

    • Jaartal schreef:

      Zullen we dit eens over doen Bas? Kijken wie waar gaat voelen en wat waar strak gaat staan?

      (of lees ik nu ook verkeerde zaken?)

      -zucht-

      {Mowl: inderdaad.}

Laat een reactie achter bij AnneReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.