Klein Zwitserlandlaan 5 6866 DS Heelsum Telefoon: 0317-313118 Fax: 0317-313943 Website: http://www.bilderberg.nl/klein-zwitserland

Door wetenschap bereikt men veel, doch slechts de liefde voert tot volmaaktheid. Rabindranath Tagore (1861–1941)

Drie tienen geeft Brrrr, daar kan ik vast duidelijk over zijn. Ik bijna drie. Het restaurant van deze bespreking scoort hoog, dat is dus zeker.

We waren er al eens eerder geweest, bij De Kromme Dissel in Heelsum. Ook toen waren de waarderingen onzerzijds juichend – en dan te bedenken dat we met een bruiloftspartij aanwezig waren: niet bepaald de gelegenheid voor een restaurant om je van je allerbeste kant te laten zien.

Over de bediening zijn we snel klaar: deze is – naar onze smaak – zo goed als perfect. Klassiek, maar niet stijf. Behulpzaam, maar niet opdringerig. We handhaven onze eerdere beoordeling: twee tienen heeft De Kromme Dissel vast binnen.

Een kleine koerswijziging moet ik toegeven op de ambiance. Wellicht door de aard van het gezelschap was de aankleding vorige keer wat uniformer en degelijker. Nu stonden de stoelen en tafels weer zoals ze behoorden te staan en waren ze gedekt zoals het de bedoeling was. Ik schuif daarom mijn oordeel op met een puntje naar boven: mijn nieuwe acht en Brrrr’s vertrouwde tien kunnen worden bijgeschreven.

Dan het eten.

Waar te beginnen? Zoals ik al schreef: acht gangen en twee amuses. En dan nog, voorafgaand aan een dubbel dessert, een toegevoegd ‘smaakmakertje’ om de mond alvast aan het zoete gedeelte te laten wennen.

Recapitulerend bleken Brrrr en ik voor een deel de gerechten kwijt te zijn. We nemen ons altijd voor om, gewapend met een potlood en een notitieblokje, het menu vast te leggen, maar telkens weer loopt er iets spaak. We moeten ook eerlijk zeggen, dat we het niet zo gezellig vinden om elke hap te documenteren. Duidt ons onze onvolkomenheden en lacunes dus niet euvel.

Van het begin van de avond herinneren we ons nog met een grote stelligheid de fantastische bitterballetjes van boerenkool. Ze werden gevolgd door een gepocheerd eierdooiertje met een truffelgarnituur – wat mij betreft een openbaring van eenvoud en raffinement.

De truffel keerde weer bij de gembersoep met coquilles. Al moet me van het hart dat ie daar zijn geur en smaak meer verborgen bleef houden. (Er zijn momenten, dat ik een vermoeden had dat we vergast werden op Chinese truffel. Maar het idee dat de keuken van een sterrenzaak als De Kromme Dissel een dergelijk inferieur product zou kunnen kiezen is zo belachelijk – nee, ik zal me wel vergist hebben.)

Ooit heb ik mijn geloof in rogvleugel verloren. Ik weet nog precies in welk restaurant in Scheveningen dat was: de rog was taai en stug. Ik haatte de structuur terstond. De smaak maakte weinig goed. Voor lange tijd heb ik geen hap meer genomen wanneer het dier werd geserveerd. Zo gaat dat soms – ik heb het ook met ooit eens veel te vet opgediende gamba’s. Die verworven aversie raak je niet of slechts met moeite kwijt. Geen wonder dat ik op zag tegen de aangekondigde terugkeer van deze vis.

Ik kan echter verklaren dat ik weer opgenomen ben in de gelederen van rog-aanhangers. Het vlees was smakelijk, goed van vorm, zacht Рmaar niet t̩ Рen stevig Рmaar met mate Рtegelijk. De vis werd vergezeld door kreeft Рeen uitstekende combinatie.

We naderden de finale. De aftrap werd gedaan door een kaastaartje met druivenijs. Hierna waren we klaar voor een chcolade-parfait en een chocolade-roomlolly. Tenslotte kwam het grand dessert.

‘Grand dessert’ – wat een ordinair woord voor een vuurwerk van verschillende glaasjes en bordjes nagerechten! Vergeef me dat ik de enkele elementen niet meer kan terugbrengen – we zaten dan ook een tiental gangen en een uitstekend wijnarrangement verder.

Kijk, met dit soort grapjes mag je ons altijd verrassen. We hebben liever acht kleine schoteltjes dan een fors driegangenmenu. Het voordeel is dan ook nog es dat als je iets minder aangenaam vindt, je meer keuze hebt uit de overige gerechtjes. Er is altijd wel iets van je gading, kun je zeggen. En dan ook nog es uitgevoerd op deze bijna-prefecte wijze (we vergeven de tweede keer truffel): dat is wederom vragen om een dubbele tien.

We kunnen d’r niks aan doen: De Kromme Dissel in Heelsum scoort hiermee uiteindelijk een 9,7. We zullen nog es terug moeten komen om te controleren of het niveau zo standvastig blijft.

[Benieuwd of er ooit nog iets overheen kan. Ach ja, natuurlijk: Brrrr zelf.]