De man met de baard

glas © ramond bastiaens
Elke keer dat je werkelijk aandacht schenkt, breek je een stukje kwaad af in jezelf. Simone Weil (1909-1943)

’n Man met ’n baard, die ik vroeger ’n gastarbeider zou hebben genoemd, kwam op me toegelopen toen ik op ’t bankje voor de winkel van Brrrr zat. Hij gaf me ’n hand en zei iets onverstaanbaars.

“Waar woon je?” vroeg ie daarna.

“Waarom?” wilde ik eerst weten.

“Geef me je adres.” verraste die me.

“Wat?” grinnikte ik.

“Jij bent knap.” zeidie. “’n Hele knappe jongen.” Ik moest hardop lachen.

“O sorry.” zei ik, geschrokken van m’n lompheid — maar de man leek zich d’r niks van aan te trekken.

“Is dat jouw winkel?” veranderde die ineens ’t onderwerp.

“Van m’n man.” zei ik.

“Man?” zei de man. “Je vriend?” Ik knikte. De man met de baard stak glimlachend z’n duim op.

[“Goed.” zeidie. “Heel goed.” Hij schudde weer m’n hand en liep verder.]

Standaard

4 gedachten over “De man met de baard

  1. Patrick schreef:

    Nogal direkt en ook erg vreemd: je ziet er leuk uit, geef je je adres. Wat moet hij met je adres? Wil hij op de koffie komen of gaat hij voor je deur posten?
    Nee, dan kun je beter ‘Je ziet er leuk uit. Neuken?’ zeggen. Daar zou ik althans eerder op ingaan.

    {Mowl: maar ik weet niet hoe jij d’r uitziet.}

    • Jaartal Weblog schreef:

      Dan moet het neuken van mannen met baarden wel een hobby zijn. Of in ieder geval geen no-go area.

      {Mowl: Arie heeft ’n baard. Moet ik meer zeggen?}

Laat een reactie achter bij peerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.