Ik had je beloofd om nog even het vitrinekastje van de Ikea (nee, we worden niet gesponsord door deze Zweedse meubelgigant) te tonen.

En dan maar meteen de hele wand waartegen het kastje is bevestigd. Het bewuste kastje is rechtsonder gehangen. Brrrr heeft er het oude horloge van mijn vader ingehangen. Jarenlang heb ik het gedragen, tot ie het inenen niet meer deed. Hij was naar zijn schepper en het zou teveel duiten kosten om ‘m weer te reanimeren.

Toen Brrrr dat kastje tegenkwam, wist ie ook meteen wat ie er mee wilde: dit dus. Op de achterwand heeft ie plastic cocktailprikkertjes geplakt. Je moet er maar opkomen. (Overigens hangt het horloge inderdaad scheef. Het wil niet anders. Wat we ook proberen, het komt altijd in deze positie terug. Dat zal dan wel zo horen, denk ik.)

Maar, zoals je weet, er is nog een tweede kastje gekomen. Dat staat niet op de foto. (Net zomin als twee andere kunstwerkjes. Ik zal binnenkort een recentere foto plaatsen.)

Dat tweede kastjes is groen geschilderd (kaboutergroen, mag ik wel zeggen) en er zijn twee Lehmann-kippetjes in geplaatst. Voor wie dit niet weet: Lehmann is een producent van blikken speelgoed. En deze kippetjes kunnen met een bijpassende sleutel worden opgedraaid, waarna ze zich al hippend en pikkend over de vloer gaan bewegen.

Een beetje zoals die kip, linksonder. Dus.

[Update: de nieuwe foto - met de drie 'verloren' kunstwerkjes - is geplaatst. Linksonder het groene kastje met de kippetjes, linksboven een geschenkje van Leo (met wie we naar de opening van de tentoonstelling over typografie zijn geweest) en rechtsonder een verdroogd blad in een lijstje - ook by Brrrr.]