De weg kwijt

Ieder mens heeft een bord voor zijn kop. Het gaat er maar om op welke afstand. Marie von Ebner-Eschenbach

Ieder mens heeft een bord voor zijn kop. Het gaat er maar om op welke afstand. Marie von Ebner-Eschenbach

De glazenwasser voor z’n blauwe busje hield me staande.

“Misschien weet meneer ’t wel.” zei hij tegen drie jonge vrouwen. En hij vroeg naar een bepaalde straat. Ik wist ’t niet.

“Waar moeten jullie zijn?” vroeg ik — ze waren van een leeftijd dat ik ‘jullie‘ kon zeggen.

“Assepoester.” zei er één.

“Oh, de bruidswinkel.” reflexte ik. Waarom weet ik dit? dacht ik.

“O ja, da’s hier rechts en dan ’t hoekje om.” wist de glazenwasser.

[Waarom weet hij dat eigenlijk ook? was m’n volgende gedachte. Waarna ik me afvroeg waarom ik dat eigenlijk dacht.]

Standaard

6 gedachten over “De weg kwijt

  1. Steve schreef:

    Assepoester, naar het gelijknamige sprookje waarin na een avond van intens geluk de betovering ruw verbroken werd door de harde realiteit. Hoe toepasselijk!

    Hoe heet de kinderkleding winkel?

    Oh oh, misschien ben ik wel een gevoelloos creatuur….

    {Mowl: in een cynische buit, Stevemans?}

  2. Voelt een onweerstaanbare neiging opkomen om het liedje te zingen : ‘Morgen ben ik de bruid’

    oO(please someone! Shoot me!)Oo

    {Mowl: ja, alsjeblieft.}

Laat een reactie achter bij TeunReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.