Iedereen heeft ’t recht z’n eigen lotsbestemming te bepalen. Bob Marley

Het kwartet, drie jongens en een meisje van rond de twintig, was al met mekaar in gesprek toen het ging zitten. Ik luisterde noodgedwongen mee.

“Toch jammer dat hij dood is.” vond de eerste jongen.

“Wie?” vroeg de tweede jongen.

“Freddy Mercury.” grapte de derde jongen.

“Nee, Bob Marley.” fronste de eerste weer.

“Waaraan is hij eigenlijk gestorven?” vroeg ’t meisje.

“Aan een hersentumor.” wist de tweede jongen.

“Niet aan de marihuana?” verbaasde zich de eerste.

“Van marihuana ga je niet dood.” bestreed de derde jongen.

“Ik ken anders iemand die zich helemaal sufblowt en die mankeert best wel wat.” knikte het meisje. Daar wist de derde jongen zo snel geen antwoord op.

“Dan ga je er misschien een beetje dood van.” bemiddelde de tweede.

[Dit compromis sloeg het gesprek neer. Soms kun je het beter niet eens worden.]