|
Ik neem meestal de trein van vijf over half. Die van .35, in treintermen. Maar dit keer stond die van negen voor half nog op het bord. .21, dus. Ernaast stond, in rood, de mededeling dat de rit twintig minuten later zou vertrekken.
Op datzelfde moment werd een treinstel binnengereden. Na het gevaarte tot stilstand te hebben gebracht, klom de bestuurder van de bok.
“Dit is hem niet, hoor.” waarschuwde hij mij. “Je moet de trein van .21 hebben.”
“En die van .35?” informeerde ik.
“Die komt na die van .21.”
Ik schudde mijn hoofd.
“Maar de trein van .21 heeft twintig minuten vertraging.” wierp ik tegen. “Dus die komt pas om .41. En die van .35 komt dus voor die van .21.”
Diepe groeven kwamen in het voorhoofd van de machinist.
“Tsja. zei hij, “Dan weet ik het ook niet.”
Gelukkig bracht de stem in de luidsprekers uitkomst.
“Ding-dong.” zei de stem. “De trein van vijf over half rijdt vandaag niet.”
Er kwam meer.
“En de trein van .21 komt over twintig minuten binnen.” Het klonk bijna blijmoedig, zoals het woord vertraging werd vermeden.
[Twintig minuten later was er nog geen trein te bekennen. De vertraging was vertraagd. Daar was ik getuige van. Om er verslag van te doen. Voor jou. Graag gedaan.]
Goh, Syntus heeft weer eens vertraging. En wat en fraai stationnetje heeft Z toch he?
{Mowl: het is het einde. Letterlijk.}
Toch knap dat je nog een boeiend logje van een dagelijks non-event kan maken 😀
{Mowl: daar sta ik om bekend.}
Bedankt voor het verslag!
{Mowl: tot je dienst.}
Komt dat nog voor? Ze beloofden toch dat dat beter zou gaan?
{Mowl: Syntus belooft nooit iets.}