Dubbeltje

Wat herinner je je? Vandaag de dag herinner je je weer andere dingen dan twee jaar geleden. In iedere levensfase beoordeel je het verleden anders. Er treedt een zekere vervalsing op. En in die vervalsing moet je verder leven. Cees Nooteboom

“Kan ik hier kopiëren?” vroeg de jongen. Ik zag er blijkbaar uit of ik zoiets zou kunnen weten. Die aanname klopte, ik wist het inderdaad.

“Jazeker,” antwoordde ik daarom. Hij knikte en leek verder te gaan, maar hij bedacht zich.

“Hoe duur is het?” wilde hij weten. Dat wist ik nou weer niet. Ik moest gokken.

“Ik weet het niet zeker,” zei ik, “maar ik denk een dubbeltje per kopie.”

“Een dubbeltje…” herhaalde de jongen.

“Per kopie,” knikte ik, “denk ik.”

De jongen schudde zijn hoofd.

“Nee, dubbeltje,” zei hij, “dat is toch iets met geld, ofzo?”

Ik staarde hem even ongelovig aan.

“Uit de guldentijd, toch?” probeerde hij.

“Euh, ja,” zei ik. Ik voelde dat ik kleurde.

“Maar ik gebruik het nog steeds,” verdedigde ik mezelf, “dubbeltje. Dat is gewoon twee stuivers.”

De jongen hief zijn handen omhoog.

“Stuivers!” riep hij vertwijfeld, terwijl hij zich omdraaide, “Laat ook maar.”

Standaard

Een gedachte over “Dubbeltje

Laat een reactie achter bij AnnemarieReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.