Eau-de-vie

Als ik schrijf, heb ik geen behoefte aan drank. Ik kan het ook anders zeggen: als ik drink, heb ik geen zin in schrijven. Als ik drink wil ik alleen maar schrijver zijn. Remco Campert

Als ik schrijf, heb ik geen behoefte aan drank. Ik kan het ook anders zeggen: als ik drink, heb ik geen zin in schrijven. Als ik drink wil ik alleen maar schrijver zijn. Remco Campert

Het was hartverwarmend op zich: die jongen (schatleeftijd: zeventien) met zijn oma (schatleeftijd: zeventig – het zou potdorie zelfs zijn overgrootmoeder kunnen zijn, bedenk ik me nu), aan de arm in de supermarkt. Zoiets kom je niet meer vaak tegen, vandaag de dag, dacht ik vooringenomen en ouwelijk.

“Waar zou u zin in hebben, oma?” vroeg de jongen (zie je wel: toch zijn oma). Oma keek niet eens om zich heen en hoefde zich niet te bedenken, al voortschuifelend aan de arm van haar kleinzoon.

“Ik zou me vanavond wel weer es flink willen bezatten.” zei oma.

[Kleinzoon grinnikte. Ik keek naar oma en zag dat ze geen grapje maakte.]

Standaard

5 gedachten over “Eau-de-vie

Laat een reactie achter bij BalooReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.