Een goed begin

glasbak

Ik heb nooit een begin van een einde kunnen onderscheiden. Georges Braque (1882-1963)

Reizen met de trein is een routine, een dagelijkse gewoonte. Hoewel ik het er hier regelmatig over heb, valt er eigenlijk weinig over te verhalen.

Elke dag dezelfde route, dezelfde mensen, dezelfde gezichten. Ook in het nieuwe jaar.

Zoals die vrouw die dagelijks, kort voordat de deuren van de trein zich sluiten en het voertuig zich in beweging zet, binnensluipt en zich een plaatsje zoekt. Ze was er ook weer, vandaag. Bij het voorbijgaan bewogen haar lippen. Ik keek op.

Had ik het goed gehoord? Verdraaid, ik had het goed gehoord! Zojuist had de vrouw "De beste wensen" gemompeld. Ze kleurde tot in haar nek. Ik glimlachte.

"Een heel gelukkig nieuwjaar." straalde ik.

[Dat was de eerste van een hele rij die ik vandaag nog het beste moet wensen. En de beste.]

Standaard

6 gedachten over “Een goed begin

  1. Bee schreef:

    Aaah..ik mis de vroege diensten op 1 januari toen ik nog ’treincaterde’…mooi 2006!

    {Mowl: die treincatering is toch weer terug? Ook de beste wensen, trouwens.}

  2. Inderdaad, de trein zit vol verhalen en meestal leuke mensen. En je weet dat je ze in ieder geval niet hoeft te zoenen met Nieuwjaar… Fijn 2006!

    {Mowl: bedankt en welkom. Ook een fijn jaar. Of meer.}

  3. Routine? Ok. Zelfde mensen? Ok. Maar weinig over te verhalen? Nee joh, de trein is een bron van verhalen! Maar dat hoef ik jou ook niet te vertellen! Veel treinplezier in 2006!

    {Mowl: het is waar – wie veel reist kan veel verhalen. Maar ik wil ook wel er es ergens anders heen.}

Laat een reactie achter bij BeeReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.