De repetities voor ‘Enkel de Nacht’ zijn in volle gang. Je weet wel, het toneelstuk waar ik sins vorige week aan mee mag doen.

Ik speel de rol van Lucas. Dit personage is gebaseerd op dat van Nathan Leopold, een jongeman die met zijn partner Richard Loeb in de jaren twintig denken de Perfecte Moord te hebben gepleegd. Maar door verschillende slordigheden worden de jongens gepakt en uiteindelijk tot levenslang veroordeeld. Levenslang plus negenennegentig jaar, om precies te zijn.

Het verhaal is onder meer de basis geweest voor een hele lading speelfilms, zoals Rope van Alfred Hitchcock en Swoon. En nu dus een toneelstuk.

Misschien omdat ik meespeel, maar het verhaal is me meer en meer gaan fascineren. Ik wil je dan ook even deelgenoot maken van de lotgevallen van de beide jongens na hun veroordeling.

In het begin van hun detentie werden ze strikt gescheiden gehouden, later kregen ze meer vrijheden en mochten ook elkaar weer zien. In de gevangenis waar ze zaten, zetten ze samen een onderwijsprogramma op.

Nathan Leopold was erg intelligent. Ten tijde van zijn proces sprak hij al twaalf talen. In de gevangenis leerde hij er nog vijftien bij.

In 1931 werd Richard Loeb door zijn celgenoot vermoord. Hij stierf in de armen van Nathan.

Volgens die celgenoot was het zelfverdediging omdat Richard hem sexueel benaderd zou hebben. Dat verklaarde echter niet waarom Richards keel was opengesneden – door iemand die achter hem had moeten staan. Toch werd de celgenoot vrijgesproken.

Nog gruwelijker was het lot van Nathan. In 1958 werd hij vrijgelaten. Korte tijd later trouwde hij.

Met Een Vrouw!

(Tien jaar duurde zijn agonie. Toen kreeg hij een hartaanval en stierf. Nathan werd 66.)