Feestmaal

WijntjeThuis hadden we deze fles staan, gekregen van de peetouders van Brrrr: een Pomerol uit 1986. We hadden afgesproken dat we hem voor een speciale gelegenheid zouden openen.

Gisteren was die speciale gelegenheid. Voor mij, omdat het toch een beetje als het begin van een nieuw leven voelt. Voor Brrrr, omdat ie (nu hopelijk definitief) gestopt is met roken.

Van mijn peettante hadden we geld gekregen voor ons nieuwe leven, zo te zeggen. We besloten dus een feestmaal te maken, gecomponeerd rond de Pomerol, die we al vroeg op de dag openden.

Het begon met een garnalensoepje, vergezeld door een Navarre rosé. Daarna kwam de hoofdgang: lamsbiefstukjes en lamskoteletjes, met een licht-roze portsaus, aardappeltjes met zeezout uit de oven en een groene herfstsalade.

De Pomerol had ik stiekem al geproefd – en dat was een sensatie. Maar in combinatie met het lamsvlees kwamen de smaken tot een explosie. Merkwaardig genoeg proefden we geen van beide een vruchtje (zoals dat zo vaak bij rode wijnen is) maar wel een lichte houtsmaak en anijs. Ik kan geen omschrijving bedenken die recht doet aan het geschenk van de Pomerol.

Wat is thuiskomen toch lekker!

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.