Na een glaasje rosé gaf Tangojongen toe dat hij van gereformeerde herkomst is.
“Goh.” zei ik. “Je hebt anders helemaal geen protestantentanden.” Tangojongen moest lachen.
“Protestantentanden?” grinnikte hij. “Wat is dat nu weer?” Ik was verbaasd.
“Ken je dat niet?” vroeg ik dus. “Let maar eens op.” zei ik. “Wanneer je mensen ziet met van die lange snijtanden zijn ze bijna altijd protestants.” Ik knikte als om mijn woorden te bekrachtigen. Tangojongen keek me een beetje vreemd aan.
“Echt waar.” zei ik en hief het glas. “En meestal gereformeerd.”
[Tangojongen hief mee, maar ik kreeg niet de indruk dat hij me helemaal geloofde. Terwijl er toch gekkere dingen geschreven staan.]
Mooie foto 🙂
Complimenten voor je blog!
{Mowl: dank je. Tot snel.}
Ik wil m’n tanden wel in dat heerlijke gebak zetten.
{Mowl: dat kan.}
Altijd handig zulke tanden. Als je geen mesje of schaar in d ebuurt hebt.
{Mowl: ’n soort Zwitsers zakmes?}
Ja. Die kunnen soms ook erg handig zijn.
{Mowl: ook in je mond?}
Mensen met rare tanden kunnen toch ook best aardig zijn?
{Mowl: maar natuurlijk.}
nou ik ben protestant maar zonder die lange tanden hoor
{Mowl: nou ja, ’t geldt ook niet altijd, hoor.}
Dit is allemaal gelogen. Je wilde gewoon een stukje schrijven waarin je uit zou komen op het woord ‘protestantentandentangojongen’. En je hebt nog gefaald ook.
{Mowl: ‘sniet. Jij kwam d’r mee. Missie geslaagd.}
Is er nu echt nog niemand op het woord ‘protestanden’ gekomen?
{Mowl: jawel. Jij.}
Calvinistic inheritance ?
They probably needed
them for the last supper.
{Mowl: ’t staat nergens geschreven, maar ’t zal dus wel niet te vreten zijn geweest.}
:o)
{Mowl: =}