Geschenk

Het is boekenweek, dus moet ik een boek kopen.

Dat zit er van oudsher in — ik geloof dat ik alle boekenweekgeschenken heb die er sinds de Elizabethsvloed zijn verschenen. ‘Gratis’ is nu eenmaal te zonde om te laten liggen, niet waar?

En, och, vroeger maakte dat niks uit. Ik las toch alles wat los en vast zat. Dus wat ik ook kocht, het werd wel gelezen. Maar dat lijkt verandert.

O — ik lees nog alles wat los en vast zit. Kranten, tijdschriften, reclameblaadjes. Als het gedrukt is, kijk ik het door.

Alleen boeken, hè. Dat is minder geworden.

Niet dat ik ze niet meer koop, integendeel. En bij elke aankoop ben ik nog steeds zo blij als een kind. Ik neem me voor het boek binnen enkele dagen stuk te lezen. Ik leg het op een plekje, zodat ik er makkelijk bij kan. En ik neem het mee de trein in, in de tas. En daar blijft het dan: in de tas. Of op dat plekje. Tot het op een moment in de boekenkast verdwijnt.

Daar staan nu een heleboel, bijna maagdelijke boeken te wachten tot ik ze ga lezen. Ze roepen me ook toe, wanneer ik er langs kom. Ik doe net of ik het niet hoor. Of erger: ik beloof ze (en mezelf) dat ik er binnenkort ècht aan ga beginnen.

En dan is mijn geweten weer gesust. Voor even.

[Maar nu neem ik me voor dat ik waarachtig mijn achterstand ga inlopen. Kom op, zeg: ik zal toch niet de enige Nederlander zijn die de Da Vinci Code nog niet heeft gelezen!?]

Standaard

9 gedachten over “Geschenk

  1. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive »

  2. Peter schreef:

    Door het fotobijschrift ben ik weer eens in m’n Leavitt-verzameling gedoken en begonnen in ‘While England sleeps’. Mooie boeken, lezen is fijn!

    {Mowl: fijn te lezen dat iemand de verborgen boodschap heeft begrepen.}

  3. suzanna schreef:

    Ik wil eigenlijk alleen het origineel-dus ook de oorspronkelijke taal-en dan ook nog het liefst de originele druk.
    Als ik een vertaling lees,lees ik het tegelijk met het origineel.
    Soms missen er gewoon hele bladzijden .

    en Mowl,Mijn Engels is misschien wel beter ontwikkeld dan mijn Nederlands.

    {Mowl: dan snap ik het.}

  4. Wat dat laatste betreft: Ik heb altijd juist het idee dat een vertaling veel nuance verpest. Daarom lees ik alle boeken van Engelstalige schrijvers in de oorspronkelijke taal.

    Zo vroeg ik mij bij het lezen van DV-Code af hoe bepaalde zinnen en codes naar het Nederlands vertaald zijn (als dat al gebeurd is).

    {Mowl: nogmaals — ik heb daar bewondering voor. Ik beheers het Engels echter niet dermate als het Nederlands en vertrouw (soms ten onrechte, ik weet het) op de vaardigheden van de vertaler.}

  5. suzanna schreef:

    Ik heb de Da Vinci code ook niet gelezen,en ben het ook niet van plan.

    Verder lees ik ook werkelijk alles wat lost en vast zit ,en staan alleen boeken die ik gelezen heb in mijn boeken kast.
    Voor de “wel gekochte, nog niet aan toe gekomen”, boeken heb ik een speciale plank.

    Op het moment lees ik “The Proud Highway”,van Hunter S. Thompson.
    Een boek met zijn brieven geschreven aan de meest uiteenlopende personen.
    Je kan het dus makkelijk even open slaan,stukje lezen en weer weg leggen..

    {Mowl: ik vind het altijd erg knap wanneer je een boek in het Engels leest. Ik heb behoefte aan een goede vertaling om de nuances niet te missen.}

  6. Ik herken je verhaal…ik lees ook alles wat los en vast zit en kom helaas niet altijd toe aan alle boeken die ik wil lezen of gekocht heb.

    Peer heeft de Da Vinci Code ook niet gelezen…Je bent dus niet de enige 🙂

    {Mowl: ik bevind me dus in goed gezelschap.}

Laat een reactie achter bij paul prinsReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.